W Kościele katolickim rozpoczyna się Triduum Paschalne. Dziś Wielki Czwartek

Triduum Paschalne to trzy dni w Wielkim Tygodniu, które bezpośrednio poprzedzają Wielkanoc: Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota. W tych dniach katolicy przeżywają i wspominają Mękę i Śmierć Jezusa Chrystusa, dzięki którym dokonało się dzieło zbawienia ludzkości. To czas szczególnego wyciszenia i skupienia.

Wielki Czwartek

Liturgia Wielkiego Czwartku wspomina Ostatnią Wieczerzę Jezusa z Apostołami, a tym samym ustanowienie dwóch Sakramentów: Eucharystii i kapłaństwa. Ostatnia, ponieważ przed swoją śmiercią Jezus nie będzie już spożywał z uczniami żadnego posiłku. Z Ewangelii wynika, że Wieczerza ta była bardzo uroczyście i dokładnie przygotowana. Dla samego Chrystusa było to pożegnanie.

To właśnie podczas Ostatniej Wieczerzy po raz pierwszy w historii padły słowa: "Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje. (...) Pijcie z niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. (...) To czyńcie na moją pamiątkę". Dziś te słowa wybrzmiewają na wszystkich ołtarzach świata, dzięki tamtym wydarzeniom. Pan Jezus zostawia nam Siebie pod postacią Chleba i Wina.

Tego dnia Chrystus zapowiedział swoją Apostołom Mękę i Śmierć, a także powiedział, kto Go zdradzi. Po Ostatniej Wieczerzy, Jezus udał się na Górę Oliwną, by tam się modlić. Prosił uczniów, by czuwali razem z Nim. Tam przeżywał chwile samotności i lęku, gdyż zmęczeni uczniowie zasnęli. Jezus pocił się krwawym potem i prosił Boga Ojca, by odsunął od Niego ten Kielich. Tej nocy Jezus został wydany pocałunkiem Judasza i aresztowany przez żołnierzy.

Liturgia Wielkiego Czwartku

Liturgia Wielkiego Czwartku otwiera Triduum Paschalne, jednocześnie kończąc okres Wielkiego Postu. Podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej odśpiewuje się hymn "Chwała na wysokości Bogu", od którego Kościół powstrzymywał się od Środy Popielcowej. Jednak w tym dniu kościelne dzwony zastępowane są kołatkami. Po przeniesieniu Pana Jezusa do "ciemnicy", z ołtarza zdejmowane są mszał, obrus, świece, a nawet krzyż. Ołtarz pozostaje pusty – jest to symbol odarcia Jezusa z szat.

Podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej w wielu parafiach kapłan dokonuje obrzędu obmycia nóg, na wzór Jezusa, który podczas Ostatniej Wieczerzy umywał nogi Apostołom. Msza Wieczerzy Pańskiej kończy się przeniesieniem Najświętszego Sakramentu do tzw. "ciemnicy", gdzie pozostanie aż do Wielkiego Piątku, gdy wyruszy na Drogę Krzyżową. Gdy Pan Jezus przebywa w ciemnicy, wierni mogą Go adorować i rozważać te męki, które Jezus przeżywał zamknięty w nocy w więzieniu.

Tego dnia w kościołach parafialnych odprawiana jest tylko jedna Msza św. – Msza Wieczerzy Pańskiej. Zazwyczaj celebruje się ją w godzinach popołudniowych lub wieczornych. Jedynie w kościołach katedralnych przed południem odprawiana jest dodatkowa Msza św. – Msza Krzyżma świętego. W tej Mszy św. uczestniczą tylko kapłani z danej diecezji. Mszy św. przewodniczy biskup miejsca i pod jego przewodnictwem wszyscy księża odnawiają przyrzeczenia kapłańskie. W czasie tej mszy poświęcane są również oleje przeznaczone do udzielania sakramentów w nadchodzącym roku.